Optimaal genieten was lastig

Naam: Leonie

Keizersnede: spoed

Tips: Rust, rust en nog eens rust. Ga alsjeblieft niet over je eigen grenzen heen.

Vanaf week 26 bleek op de echo dat zoonlief dwars lag, of in stuit, eigenlijk alles behalve met het koppie naar beneden. In week 36 bleek hij al richting de 5 kilo te gaan, maar nog steeds dwars of in stuit. De gynaecoloog besloot tot inleiden, ook gezien mijn medische achtergrond. Week 37, ballon geplaatst, de volgende ochtend een bloedprop verloren... so far so good. Wel bleek meneer nog steeds dwars te liggen. 

Na meerdere draaipogingen waarin hij steeds terug draaide, vol aan de weeënopwekkers, mocht dit ook niet baten. Er werd besloten tot een keizersnede. 

Nog geen uur later werd mijn kleine vriendje geboren. Via een doorkijkvenster in het laken zagen mijn man en ik hoe Quinn werd geboren... prachtig!

Het herstel vond ik heel heftig, vooral de eerste keer opstaan en een stap proberen te zetten. 

Na 2 dagen werd ik al ontslagen uit het ziekenhuis, gevoelsmatig was ik hier nog helemaal niet aan toe. 

Afhankelijk zijn, de eerste dagen eigenlijk alles samen doen vond ik helemaal niets, maar veel heb je niet te willen, ook al zou je dat willen. Je er aan over geven en lekker cocoonen is het enige wat je kunt doen.

Pff, wat fijn om dit een keer op te schrijven. Na verloop van tijd vergeet je het ook weer en ga je gewoon door…